Staruszek i ja :)

Witajcie kochani.

Ostatnio pisałam wam o wielu planach jakie mam zamiar zrealizować w tym sezonie wiosenno- letnim. Na czele tej listy  była zmiana koloru tapicerki narożnika z salonu, niestety w tej kwestii jeszcze niczego nie zrobiłam- na razie jestem na etapie poszukiwania odpowiedniej tkaniny, ale ciężko i długo mi idzie, bo albo koloru odpowiedniego nie ma, albo tkanina mi nie odpowiada. Na razie zamawiam próbki tkanin z różnych źródeł i szukam tej jedynej właściwej :))) 

Do tematu kanapy jeszcze wrócę, bo chyba będę potrzebowała waszej opinii co do koloru :)

Póki co, aby nie próżnować, zajęłam się innym pokojem- naszym tzw. pokojem letnim :) 
Mowa oczywiście o naszej pergoli:) Tak to miejsce wyglądało w zeszłym roku...

Nie byłabym sobą, gdybym nie miała ochoty na zmiany:) Nie będą jakieś wielkie, ale dla mnie istotne.

Od wiosny do jesieni spędzamy tu mnóstwo czasu- właściwie to nasze życie rodzinne i towarzyskie przenosi się do ogrodu, do tej właśnie pergoli. Zdarzało mi się w tym miejscu również gotować obiad  na przenośnej kuchence :) Bardzo niewygodne było bieganie do domu po każdą filiżankę czy talerzyk. Potrzebowałam w tym miejscu jakiegoś, mebelka w którym pomieściłabym wszystkie potrzebne naczynia, czajnik, herbatę :)) 
Wymarzyłam sobie kredens, stary kredens, ale nie byle jaki, tylko jeden konkretny :) 

Kredens mojego dziadka :)))

Kredens ten był własnością mojego dziadka, a prawdopodobnie przedtem jeszcze pradziadka. Według obliczeń mojego taty, może on mieć nawet ze sto lat.

Ma idealne rozmiary i kształt. Przez 50 lat stał u moich rodziców w pomieszczeniu gospodarczym, a właściwie w warsztacie i służył do przechowywania wszystkich męskich zabawek. Przez wszystkie te lata, bardzo podniszczał, częstowały się nim korniki, kołatki i co tam jeszcze w drewnie żyje. Był bardzo brudny, niemało było na nim śladów różnych smarów i olejów :(
 Zawsze mnie ten kredens fascynował, najbardziej jego nietypowy kolor i piękne witrażowe szybki.

A tak wyglądają po wstępnym umyciu pięćdziesięcioletniego brudu :)

I przed :)))

Bardzo się ucieszyłam, kiedy wreszcie mogłam zabrać go do siebie.
Prace przy nim trwają  długo, ponieważ mało mam teraz wolnego czasu.

 A tak chciałabym już poustawiać w nim kubeczki i talerzyki i filiżanki i co tam jeszcze....

Cały mozolny proces renowacji takiego starego mebla opiszę jeszcze w innym poście.
Mam nadzieje niedługo skończyć i pochwalić się wam efektem. Oby tylko efekt był taki jak sobie wyobrażam :)))

Buziaki dla was